جملاتِ نابِ شما :)
سلام :)
راستش بیانِ عزیز بهمون گفت بهتره جملات انتخابی از پست ها خودش یه پست جدا بشه تا یادگاری بمونه . ما همون جملاتو اینجا آوردیم و فایلشم جدا براتون میذاریم :)
وبلاگ گاهی باعث رسیدن آدم ها به هم میشه گاهی ! گاهی هم باعث میشه اتفاقات بزرگ تو دنیا بیفته | وقتی غمگین و عزادارم؛ دوستان بلاگریم مثل دوستای واقعی برای تسکین غمم، قدم پیش می گذارند! و وقتی شادم؛ در شادیم مثل دوستای واقعیم شرکت می کنند و با هم کلی شادی و خوشحالی مجازی می کنیم! | اینجا یه دفتر خاطرس برام یه دفتر خیلی مهم..| شاید جاهای دیگه آدما سعی داشتن اون چیزی که نیستن و جلوه بدن، با هزار تا برنامه خودشون و ادیت کنن و هزارتا دروغ بگن برای محبوبیت ولی ما ترجیح دادیم بمونیم تا وبلاگ نویسا رو ببینیم...کسایی که با این که عکساشون و نمیدیدیم ولی افکارشون ما رو جذب میکرد. بدون هیچ ادیت و دروغی. ینجا هرکی خودش بود حتی اگه کسی دوسش نداشته باشه. برگشتم چون میدیدم آدمای هیچ جا به اندازه وبلاگ نویسا صادق و دوس داشتنی نیستن. | من یک وبلاگ نویسی و گاهی تنها با وبلاگ نویسی زنده ام، گاهی اگر ننویسم میمرم...! | میدانی وبلاگ یک دوست قدیمیست برای من یک دوستی که درتمامی مواقع باهم بزرگ شدیم باهم در گندم زارها قدم زدیم از عطر گل محمدی خشک شده ی لای قران نوشتیم اگر سال ها بگذرد نه من تغییر میکنم نه این وبلاگ | وبلاگ، فضایی است که چیزهایی را در آن منتشر کنم که اگر روزی در این دنیای فانی نبودم، هر مخاطبی با خواندن مطالب آن زیر لب بگوید:"دمش گرم!" و لذت ببرد. | اینجا آدم ها باری به هر جهت گونه نظر نمی دهند، ادب دارند، شخصیت دارند، اینجا می توان کمی انتزاعی تر نوشت. کمی می شود آزادی را حس کرد.| جایی که از افکار همه با خبر میشی. کسانی که از تو فکر بزرگتری دارند و بهتر از تو فکر میکنند. چگونه فکر کردن و نوشتن رو یاد میگیری | وبلاگ‌ها بیشتر از سایر رسانه‌های اجتماعی نمایانگر شخصیت صاحب وبلاگ هستند و بلاگرها برای تولید محتوای وبلاگ خود فکر و وقت بیشتری می‌گذارند | وبلاگنویسی دنیای تازه ای رو به من نشون داد. یاد گرفتم که هر چیزی می تونه خوب یا بد باشه. یاد گرفتم آدمای خوب و بد همه جا پیدا میشن. یاد گرفتم که وبلاگ جای دردهای مشترکه که بی صدا بین سطور مخفی میشن اما کسی که وبلاگ نویس باشه می تونه این سکوت رو معنی کنه.| وبلاگ آیینه‌ست. نه‌تنها درونمونو به بقیه نشون می‌ده؛ بلکه مهم‌تر از اون، و قبل از اون، ما رو تمام‌قد میذاره جلوی نگاه خودمون. تو دنیا، کَمَن چیزایی یا کسایی که بتونن چنین هدیهٔ گران‌بهایی رو به ما بدن
